H Eλλάδα μπορεί να καινοτομήσει σε εννέα τομείς

O Λάρι Κίλεϊ, πρόεδρος της συμβουλευτικής εταιρείας Doblin, αναζητεί τα μυστικά της καινοτομίας –το DNA της, όπως προτιμά να λέει– εδώ και 25 χρόνια και έχει καταλήξει ότι «η καινοτομία είναι παρόμοια με την ιατρική, καθώς ξεκινά με τη διάγνωση του προβλήματος: ποια είναι η κατάσταση, τι θέλουμε να βελτιώσουμε, ποιοι είναι οι στόχοι μας; Η καινοτομία είναι 20 φορές πιο πιθανό να επιτύχει αν έχουμε συγκεκριμένο στόχο». Στην ομιλία του στην TedX Academy στην Αθήνα, παρουσίασε τους τομείς όπου θεωρεί ότι η Ελλάδα μπορεί να καινοτομήσει: τον οικολογικό και ιστορικό τουρισμό, την ανάπτυξη γης, τα δίκτυα εμπορευμάτων και εκπαίδευσης, τις γεωργικές εξαγωγές, την παραγωγή ενέργειας και τις υβριδικές πόλεις. Οπως τονίζει στην «Κ», «ιστορικά, οι πιο πρόσφοροι καιροί για τις σημαντικότερες καινοτομίες δεν συνδέονται με επιτυχημένους, ευτυχισμένους ανθρώπους αλλά με εξαθλιωμένους. Υπάρχει ένα παλιό δημοφιλές κλισέ, ότι «η ανάγκη είναι η μητέρα της εφεύρεσης». Το ίδιο ισχύει και για την καινοτομία: Συνήθως όσοι καινοτομούν είναι εκείνοι που βλέπουν ότι τα πράγματα δεν λειτουργούν καλά και αποφασίζουν να φτιάξουν κάτι καινούργιο, ώστε να βελτιώσουν τη ζωή τους. Μιλώντας στους Ελληνες ηγέτες, προσπάθησα να δείξω ότι μπορούμε να καλλιεργήσουμε την καινοτομία, δημιουργώντας τις συνθήκες ώστε η θυμωμένη παρόρμηση να μετατραπεί σε πειθαρχημένη ικανότητα που θα μας επιτρέψει να μετατρέψουμε τη δυσκολία σε πλεονέκτημα».
Ποιες είναι αυτές οι συνθήκες; «Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι αυτό που χρειάζεται για την καινοτομία είναι η δημιουργικότητα, ή ό,τι αφορά μόνο επιστήμονες. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Η καινοτομία προκύπτει από ανθρώπους που προσπαθούν να απλοποιήσουν κάτι δύσκολο, οπουδήποτε και αν βρίσκεται κανείς: Αν είσαι σε ένα υπουργείο, μπορεί να σημαίνει την προώθηση της διαφάνειας, όπως η Σιγκαπούρη που προσφέρει ηλεκτρονικά υπηρεσίες προς πολίτες και επιχειρήσεις. Αυτή είναι μια συνθήκη που μπορεί να βοηθήσει ως καταλύτης την αλλαγή».
Μήπως όμως οι συνθήκες στην Ελλάδα λειτουργούν αποτρεπτικά, με τις περικοπές μισθών να εξαλείφουν κάθε κίνητρο; Αντιμετωπίζοντας μία συστημική πρόκληση του μεγέθους που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, δεν υπάρχει τρόπος να οδηγήσει κανείς τη χώρα σε μια νέα ευμάρεια. Το να αναγκάζεις όλους να δουλέψουν περισσότερο για λιγότερα δεν θα λύσει την κρίση. Ο μόνος τρόπος είναι να δημιουργήσει κανείς τις συνθήκες που θα κάνουν ευκολότερη την έναρξη επιχειρήσεων, ώστε να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και να στηρίξουν νέους οικονομικούς κλάδους. Επίσης, η ενεργοποίηση των πολιτών σε μικρές ομάδες με κοινούς σκοπούς.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_1_29/10/2011_460951

«Πώς έφτιαξα την πρώτη μου επιχείρηση στην ηλικία των 14 ετών»

O Μπεν Κασνόκα έσκυψε να φτιάξει τις κάλτσες του, λίγο πριν αρχίσουμε τη συνέντευξη. Κάτω από το βαρετό γκρίζο κοστούμι του, φορούσε ένα ζευγάρι με χρωματιστά ψάρια. Γιατί όχι; Είναι ένας τυπικός χαλαρός Καλιφορνέζος, που η επιτυχία δεν τον έχει κάνει σοβαροφανή. Αλλωστε, είναι μόλις 23 χρόνων. Και τόσο περιζήτητος, που ήρθε μέχρι την Αθήνα, να μας δώσει μια διάλεξη για τη νεανική επιχειρηματικότητα σε μια ημερίδα που οργάνωσε ο Σύνδεσμος Νέων Επιχειρηματιών Ελλάδος YoungLeaders, σε συνεργασία με το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, το υπουργείο Παιδείας και άλλους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς της επιχειρηματικότητας, καθώς και την αμερικανική πρεσβεία. Θα αναρωτιέται κανείς πώς κάποιος που είναι τόσο νέος, είναι σε θέση να γνωρίζει τόσο πολλά. Η απάντηση είναι απλή. Ο Κασνόκα έκανε την πρώτη του επιχειρηματική κίνηση σε ηλίκία μόλις 14 ετών.
Ηταν η εποχή που ανθούσαν τα dot.coms και εκείνος επωφελήθηκε από τις ευνοϊκές συνθήκες για να αρχίσει το δικό του site. Ακολούθησαν και άλλες σωστές επιλογές, με αποτέλεσμα σήμερα να ταξιδεύει σε διάφορα μέρη του κόσμου προωθώντας δύο βιβλία του, που μιλούν για την προσωπική ανέλιξη στο παγκοσμιοποιημένο σύμπαν. Επικοινωνιακός και άνετος, αλλά ταυτόχρονα μετρημένος, ο Κασνόκα μάς λέει λίγα πράγματα για την οικογένειά του. Οι Σλοβάκοι παππούδες του έφυγαν με τη μαζική μετανάστευση του 1920 και εγκαταστάθηκαν στο Νιου Τζέρσεϊ. Οι γονείς του αργότερα πήγαν στο Σαν Φρανσίσκο. Μας συστήνεται ως μέτριος μαθητής και φοιτητής που εγκατέλειψε τη φοίτηση στο κολέγιο. Τελικά τι ήταν αυτό που τον καθοδήγησε στη στοχευμένη πορεία του, ο χαρακτήρας ή το περιβάλλον; «Και τα δύο. Νομίζω ότι έπαιξαν ρόλο και οι γονείς υπό την έννοια ότι δεν με επιβράβευαν συνεχώς, ούτε με προωθούσαν επιθετικά, αλλά ποτέ δεν μου έβαλαν εμπόδια να σκέφτομαι ότι μπορώ να κάνω αυτά που ονειρεύομαι. Με βοήθησαν να είμαι ο εαυτός μου και να έχω ανεξαρτησία. Νομίζω ότι επίσης συνέβαλε το ότι μεγάλωσα σε μια κοσμοπολίτικη πόλη και σε μια χώρα που δίνει ευκαιρίες».
Η συζήτηση πηγαίνει στα πρώτα του επιχειρηματικά βήματα στην εφηβεία. «Πρώτα ασχολήθηκα με τους υπολογιστές και λίγο αργότερα κατάλαβα ότι με ενδιέφερε η πολιτική και η διακυβέρνηση. Οχι με την έννοια του πολιτεύεσθαι, αλλά με την έννοια των υπηρεσιών που προσφέρει το κράτος στους πολίτες. Εμαθα πολλά πράγματα και στα δύο πεδία, ανταλλάσσοντας πληροφορίες στο Διαδίκτυο. Εφτιαξα λοιπόν μια ιστοσελίδα, στην οποία οι πολίτες έδιναν πληροφορίες για την ποιότητα των δημοτικών υπηρεσιών. Σιγά σιγά, έφτιαξα ένα σύστημα που αξιολογούσε τα παράπονα και τα προβλήματα των δημοτών σε πολλές περιοχές, δίνοντας στην πολιτεία μια εικόνα για το τι πάει στραβά. Ετσι υπήρξε μια αναβάθμιση στον τομέα του e-government, παρακάμπτοντας τη γραφειοκρατία».
Ο Κασνόκα τα πήγε τόσο καλά που έγραψε δύο βιβλία για τις εμπειρίες του και βραβεύτηκε για τις δραστηριότητές του. Πιστεύει ότι στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία, χρειαζόμαστε ιδιαίτερη στρατηγική για να μπορέσουμε να επιτύχουμε επαγγελματικά: «Στις χώρες του δυτικού κόσμου, όταν είσαι καλός επαγγελματικά, θα κληθείς βαθμιαία να αντιμετωπίσεις μεγάλες αλλαγές καθώς ο κόσμος μεταμορφώνεται. Οι δεσμεύσεις που είχαν οι εργοδότες έναντι των εργαζομένων αλλά και το αντίστροφο δεν ισχύουν πια. Ολόκληροι οικονομικοί τομείς κερδίζουν ή χάνουν: ο Τύπος πέφτει στην Αμερική και την Ευρώπη, ανεβαίνει στην Ινδία και την Κίνα. Δεν έχει λοιπόν νόημα να κοιτάζει κανείς την καριέρα του σε στενά γεωγραφικά όρια, διότι τα δεδομένα αλλάζουν ταχύτατα».
Τι μας λένε λοιπόν τα βιβλία της self help καριέρας: «Να έχει κανείς ένα σχέδιο, να πιέζει από μόνος του τον εαυτό του για επανεκπαίδευση πριν αναγκαστεί να το κάνει, να είναι ευέλικτος στις επιλογές του, να μην περιμένει από την εταιρεία του ή την κυβέρνηση να αναδείξει τα ταλέντα και τις δεξιότητές του». Ωραία όλα αυτά για την Αμερική και ιδιαίτερα για την Καλιφόρνια, όπου λατρεύεται η καινοτομία και η νεανική ορμή. Τι γίνεται όμως με χώρες σαν την Ελλάδα, που αποτελεί νεκροταφείο ιδεών και σχεδίων: Ενας λόγος παραπάνω να εξερευνήσει κανείς τις δυνατότητές του, έξω από το στενό πλαίσιο, μας λέει με μια νότα αισιοδοξίας πριν επιστρέψει στο συνέδριο.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_1_16/10/2011_459555

Robo-Truant Tech and Other Apps to Fix Education

The education reform movement is at an important juncture. It will either peter out in platitudes or advance based on a new consensus. At this week’s Education Nation conference in New York City, I came away with some hope for the latter. My cautious optimism is rooted in two Ts -- technology and transparency.
In the pitched battles between reformers and traditionalists, I’ve been passionately on the side of the reformers for almost 20 years. With the help of the last four presidents, they’ve made progress against the education establishment in pushing for accountability, common standards, charter schools, merit pay and rigorous teacher evaluation.
But traditionalists in the unions and the business-as-usual bureaucracy have recently been successful in depicting reformers as teacher-bashers (not guilty) and as overreliant on test scores in reading and math at the expense of other subjects (guilty).
Even if they cordially despise each other, reformers and traditionalists will now have to work together to implement the new accountability laws enacted in the past few years in about a dozen states.
One way to do so is by embracing smart new technology.
For years, faddish tech fixes like computers in the classroom have yielded few results. But that could be changing. One of the most intriguing parts of Education Nation was the Innovation Challenge, a contest with shades of Donald Trump’s show, “The Apprentice.” Three young innovators presented their ideas on stage to a panel of judges moderated by Tom Brokaw:
Classdojo.com uses a competitive point system (always popular with students) to enable teachers to better handle the behavioral problems that so often impede learning. The idea is to build character by rewarding teams of students who work together to stay on task and avoid disruptions. Technology can’t substitute for a teacher’s class-management skills. But with as much as half of class time consumed by dealing with disruptive kids, it can help.
Kickboardforteachers.com creates a dashboard that helps teachers and administrators customize instruction for students who learn at different paces. It could offer teachers the ability to control more variables and deliver a more sophisticated classroom experience. This kind of “blended learning” was a theme of the conference. A related application, Edmodo.com, is already being used by 3 million teachers and students. It’s a Facebook-like tool, controlled by teachers, that streams homework assignments, distance-learning videos and other material to extend the classroom online.
Arguably the most practical if least transformational idea is Truanttoday.com. Founded by a brilliant 16-year-old named Zak Kukoff, this digital attendance book automatically contacts parents when their kids miss class. In the 200 schools now using Truanttoday, 50 percent of the students who ditch show up to class that day after their parents are alerted. As Brokaw quipped, we’ll all be working for Zak some day.
Classdojo won the $75,000 prize. Even if this and other 2011 innovations flop, we’re edging closer to the era when technology finally changes what is essentially a 19th-century system of education. In science, paradigm shifts follow technological breakthroughs. Education won’t be any different.
My sense is that the most potent tool will be the new transparency offered by the Web. The conference featured a lot of talk about “scalability” and “replication,” but that’s only possible with more information about which schools and teachers are successful and why.
The challenge is to break down what works so that at least some of the best practices can be more widely adopted. Like many others at the conference, former President Bill Clinton was focused on why two schools with identical poverty levels so often get entirely different results out of their students. “If every problem has been solved by someone somewhere, why are we so lousy at copying those ideas?” he asked.
A solution may be on the way. This month -- too late to be included in Education Nation -- the University of Chicago Consortium on School Research unveiled a sophisticated tool for learning which of Chicago’s public schools are working. Finally, someone is bottling the formulas for success.
To the dismay of principals, parents in Chicago can put their address or zip code into a website and see how their kid’s school stacks up on what the consortium calls the five essentials: a sound vision shared by the principal and teachers; collaboration among teachers who constantly critique each other’s instruction; a school’s ties with families and community; a safe learning climate; and classes that are demanding and engaging.
The university’s research (which goes much deeper than these rubrics) shows that improvement in even three of the five areas makes a school 10 times more likely to improve student learning.
These ratings, reminiscent of U.S. News and World Report’s college rankings (though much more substantive), are assembled through surveys of teachers and students. The Bill & Melinda Gates Foundation spent millions learning how to evaluate teachers and schools, only to find that brutally honest student evaluations correlate best with actual performance.
Timothy Knowles, a well-regarded education reformer who runs the Chicago program and worked on Mayor Rahm Emanuel’s transition, told me, “Rahm wanted to engage parents more and be transparent and I said, ‘Here’s a way to do both.’” Knowles will take his scorecard to Minneapolis-St. Paul this year and with any luck it will spread quickly to the rest of the country. Already, thousands of Chicago parents are checking out their schools, though results are incomplete because the survey was voluntary the first year. Emanuel is making participation mandatory in 2012.
Knowles angered the Chicago Teachers Union last year by opposing tenure, but now the union supports his five essentials scorecard. Maybe next year at Education Nation we’ll see reformers and traditionalists join together to explain how levers like this will help us scale up, replicate and change American education for good.

http://www.bloomberg.com/news/2011-09-30/robo-truant-tech-and-other-apps-to-fix-education-jonathan-alter.html

Δείτε την κρίση σαν μια επενδυτική ευκαιρία

Αρκετά αισιόδοξος σε ότι αφορά την παρουσία της εταιρείας στη χώρα μας αλλά και την πορεία των ελληνικών επιχειρήσεων δηλώνει ο κ. Φράνκ Κοέν πρόεδρος της SAP EMEA (Europe- Middle East -Africa) ο οποίος μάλιστα συνιστά προς τους ελληνες μάνατζερς να θεωρήσουν ότι η οικονομική κρίση αποτελεί περισσότερο μια ευκαιρία για αναδιοργάνωση και ανασύνταξη δυνάμεων παρά μια περίοδος μείωσης κόστους.
Οπως επισημαίνει προς «Το Βήμα» ο κ. Κοέν, ο ισχυρισμός ότι ο κλάδος της Πληροφορικής είναι αυτός που, κατά γενική ομολογία, αντιστάθηκε περισσότερο στην οικονομική ύφεση, παγκόσμια αλλά και τοπική είναι σωστός. «Μάλιστα, πολλές εταιρείες, οι οποίες μέσα στο 2009 άρχισαν να περικότπουν τις δαπάνες τους στον τομέα της Πληροφορικής, έχουν αρχίσει πάλι να επενδύουν», πρόσθεσε. «Η τάση αυτή, δίνει μια νότα αισιοδοξίας σε ότι αφορά τις δαπάνες των επιχειρήσεων μέσα στο 2011».
«Η κατάσταση είναι ίδια σε όλες τις αγορές είτε ώριμες είτε αναδυόμενες», επισημαίνει ο κ. Κοέν. «Αν οι επιχειρήσεις τολμήσουν να επενδύσουν μέσα στην κρίση, είναι βέβαιο ότι θα έχουν μεγαλύτερο "κέρδος" όταν η κατάσταση ομαλοποιηθεί καθώς θα έχουν λάβει, ήδη, τη θέση τους στη αγορά».
Σε ότι αφορά τα συστήματα και τις διαδικασίες αντιμετώπισης και διαχείρισης ρίσκου, κάτι που συζητήθηκε και προ της οικονομικής κρίσης αλλά εξακολουθεί να συζητείται και σήμερα, ο κ. Κοέν επισημαίνει ότι η SAP είναι μια από τις πρώτες εταιρείες που έχει δημιουργήσει τέτοιο λογισμικό, το Gonvernment Risk Compliance. Με απλά λόγια, η χρήση του λογισμικού αυτού και ειδικά οι αναφορές προς τους μάνατζερς επιτρέπουν στις εταιρείες να μειώνουν τον επιχειρηματικό κίνδυνο.
«Ειδικά σήμερα», αναφέρει ο κ. Κοέν, «όλες οι εταιρείες έχουν μεγάλη παρουσία στο Διαδίκτυο. Η πρόσβαση των τελικών χρηστών στα διάφορα εταιρικά sites αυξάνει την έκθεση των δεδομένων των επιχειρήσεων σε διάφορους κινδύνους. Τα συστήματα διαχείρισης ρίσκου είναι σε θέση να προστατεύσουν τις εταιρείες και τα δεδομένα τους. Βέβαια υπεύθυνοι για τη σωστή λειτουργία των συστημάτων αυτών είναι οι μάνατζερς, οι οποίοι, όμως με τη βοήθεια των συστημάτων αυτών είναι σε θέση να λάβουν πιό εύκολα και πιό γρήγορα τις κατάλληλες αποφάσεις».
Ερωτηθείς σχετικά από«Το Βήμα» για την κατάσταση στην Ελλάδα, ο κ. Κοέν απαντά ότι η SAP είναι μια ευρωπαϊκή εταιρεία με παρουσία στην Ελλάδα. Εχει λοιπό και αυτή ένα μερίδιο ευθύνης να υποστηριχθεί η εύρεση καλύτερης λύσης για το οικονομικό πρόβλημα της χώρας με την χρήση συστημάτων δικών της που ήδη είναι εγκατεστημένα στο Δημόσιο, όπως οι λύσεις διαχείρησης ακινήτων και ανθρώπινων πόρων για τους Δήμους και τις Κοινότητες. Ειναι σαφές ότι οι λύσεις αυτές βοηθούν στη μείωση του κόστους των δημοσίων υπηρεσιών.
Αλλά και για τον ιδιωτικό τομέα η εταιρεία προσανατολίζεται σε λύσεις με εκλογικευμένο κόστος, ώστε να βοηθήσει τις επιχειρήσεις να γίνουν πιό ανταγωνιστικές και να επανέλθουν σε ανάπτυξη, καθώς προβλέπεται ότι το ΑΕΠ θα έχει θετική μεταβολή στο 2012.
Επιπρόσθετα, αναφέρει ο κ. Κοέν, η SAP δεν πρόκειται να μειώσει τις επενδύσεις της στην Ελλάδα, καθώς, όπως θεωρεί ο ίδιος, επενδυτικές ευκαιρίες υπάρχουν ακόμη και σήμερα στην περίοδο της κρίσης.
Ακόμη, δίνει και μια συμβουλή προς τους Έλληνες μάνατζερς των επιχειρήσεων. «Είναι ευκαιρία» λέει, «αυτή την εποχή, μεσούσης της κρίσης να αναδιοργανωθούν και να επιδιώξουν μια καλύτερη θέση στην αγορά. Η μείωση του κόστους δεν είναι καλή λύση. Θα πρέπει να κάνουν στρατηγικές επενδύσεις και να εκμεταλλευθούν την κρίση, ώστε όταν η κατάσταση στην αγορά ομαλοποιηθεί να έχουν μια καλή θέση».
--
Ο κ. Φρανκ Κοέν εντάχθηκε στο δυναμικό της SAP το 2009 ως αντιπρόεδρος υπεύθυνος για την περιοχή EMEA. Στις αρμοδιότητές του περιλαμβάνεται η συνεχής παροχή αξίας στους πελάτες της εταιρείας με απώτερο στόχο να τους μεταβάλλει σε εταιρείες που λειτουργούν σε βέλτιστο βαθμό. Ο κ. Κοέν ως το 1997 διηύθυνε τη δική του εταιρεία μεταπώλησης συστημάτων ERP στη Γαλλία. Στη συνέχεια εντάχθηκε στην σουηδική εταιρεία Intentia ειδικευμένη και αυτή στα συστήματα ERP. Το 2006 όταν η Intentia συγχωνεύθηκε με τη Lawson Software ο κ. Κοέν παρέμεινε γενικός διευθυντής της περιοχής EMEA και το 2008 ανέλαβε υπέυθυνος για τη Βόρεια Αμερική.

http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=422502&h1=true

Παράταση στις αιτήσεις για το Καθεστώς Επιχειρηματικότητας Νέων

Ένα μήνα παράταση έδωσε το υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, στην προθεσμία υποβολής αιτήσεων για το Ειδικό Καθεστώς της Επιχειρηματικότητας των Νέων του Επενδυτικού Νόμου. Αντί για τις 31 Αύγουστου 2011, οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να υποβάλλουν τα επενδυτικά τους σχέδια έως και τις 30 Σεπτεμβρίου 2011.
Η ενίσχυση της νεανικής επιχειρηματικότητας μέσω του επενδυτικού νόμου, για το 2011, έχει προϋπολογισμό 150 εκ. ευρώ και το συγκεκριμένο Ειδικό Καθεστώς αφορά νέους επιχειρηματίες, ηλικίας 18 έως 40 ετών και απευθύνεται σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που είτε έχουν ιδρυθεί από 1-1-2011 και έπειτα, είτε δεν έχουν ολοκληρώσει τις διαδικασίες ίδρυσής τους κατά το χρόνο κατάθεσης της επενδυτικής τους πρότασης.
Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο επιχειρηματίας να είναι κάτω των 40 ετών για τις ατομικές επιχειρήσεις, ενώ για τις υπόλοιπες εταιρικές μορφές να συμμετέχει πρόσωπο κάτω των 40 ετών με πάνω από 50% στο εταιρικό κεφάλαιο και να ασκεί αποκλειστικά τη διαχείριση της εταιρίας
Το ελάχιστο ύψος επένδυσης που απαιτείται για τις μικρές επιχειρήσεις είναι τα 150.000 ευρώ, ενώ για τις πολύ μικρές είναι τα 100.000 ευρώ.
Τα είδη της ενίσχυσης που προβλέπονται είναι η επιχορήγηση και η επιδότηση χρηματοδοτικής μίσθωσης (Leasing).
Οι δαπάνες που ενισχύονται αφορούν την ίδρυση, οργάνωση και λειτουργία της επιχείρησης. Δηλαδή από τις αμοιβές για νομικές υπηρεσίες και υπηρεσίες διοικητικής υποστήριξης και παροχής συμβουλών που έχουν άμεση σχέση με τη δημιουργία της επιχείρησης, μέχρι τους τόκους εξωτερικής χρηματοδότησης και δαπάνες για ενέργεια, ύδρευση και θέρμανση, καθώς και διοικητικές επιβαρύνσεις και φόρους προς το Δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως δημοτικά τέλη κ.λπ. Στο ίδιο πλαίσιο, προβλέπεται και η ενίσχυση δαπανών για μισθοδοσία.
Παράλληλα, ενισχύονται και δαπάνες χρηματοδοτικής μίσθωσης εγκαταστάσεων και εξοπλισμού παραγωγής.
H ενίσχυση των παραπάνω δαπανών αφορά στα 5 πρώτα χρόνια μετά την ίδρυση της επιχείρησης και μετά την υποβολή της αίτησης υπαγωγής στην αρμόδια υπηρεσία.
Το συνολικό ύψος της επιχορήγησης στην πενταετία δεν υπερβαίνει το 100% του κόστους του επενδυτικού σχεδίου που υποβλήθηκε στο Ειδικό Καθεστώς της Επιχειρηματικότητας των Νέων. Δυνητικά, το συνολικό ποσό της επιχορήγησης μπορεί να ανέλθει μέχρι το ποσό του 1 εκ. ευρώ στην περίπτωση χρήσης χρηματοδοτικής μίσθωσης, ενώ στην περίπτωση μη χρήσης χρηματοδοτικής μίσθωσης μπορεί να ανέλθει μέχρι τις 500.000 ευρώ.
Το νέο καθεστώς καινοτομεί, αφού παρέχει τη δυνατότητα ένταξης του προτεινόμενου επενδυτικού σχεδίου ή τμήματος αυτού, εφόσον πληροί τους σχετικούς όρους, και σε άλλα καθεστώτα ενισχύσεων του Επενδυτικού Νόμου, με την προϋπόθεση της μη ενίσχυσης των ίδιων επιλέξιμων δαπανών.
Για παράδειγμα, ένας νέος υποψήφιος επενδυτής μπορεί να ενταχθεί και στο ειδικό Καθεστώς της Επιχειρηματικότητας των Νέων και στο πρόγραμμα «Νέα Καινοτομική Επιχειρηματικότητα» του ΕΣΠΑ, εφόσον δεν ενισχύονται οι ίδιες δαπάνες.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ- ΜΠΕ
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_03/08/2011_400937 

δείτε αναλυτικά: http://www.startupgreece.gov.gr/el/node/650

Από τη Νάξο στο ράφι των σουπερμάρκετ

ΜΕ ΤΗΝ παρουσία της στη διεθνή έκθεση Anuga και την εξασφάλιση της ετικέτας «προϊόντος γεωγραφικής ένδειξης» για την πατάτα της Νάξου, η Ενωση Αγροτικών Συνεταιρισμών του νησιού επιχειρεί την έξοδό της στις ευρωπαϊκές αγορές.

Σε καιρούς χαλεπούς για την ελληνική οικονομία, το εγχείρημα της ΕΑΣ Νάξου έχει τη σημασία του, καθώς -όπως σημειώνει ο Δημήτρης Βερνίκος, διευθυντής του συνεταιρισμού- μόνο με μεθοδική και σκληρή δουλειά μπορεί να κερδηθούν μερίδια και θέσεις στα ράφια των σουπερμάρκετ.
Είναι η πρώτη φορά που η ΕΑΣ θα συμμετάσχει στη μεγαλύτερη έκθεση τροφίμων διεθνώς, η οποία διοργανώνεται στην Κολονία (8-12 Οκτωβρίου), με δικό της περίπτερο και με πλήρη παρουσίαση των προϊόντων του νησιού.
Από την περίφημη γραβιέρα Νάξου μέχρι τη γευστικότατη πατάτα προγραμματίζεται να παρουσιασθούν σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο επισκέπτες. Η ανάδειξη της ιδιαιτερότητας και της ποιότητας των τοπικών προϊόντων, μπορεί να γίνει κυρίως μέσα από οργανωμένες εκθέσεις, σημειώνει ο διευθυντής του συνεταιρισμού. Γι' αυτό η ΕΑΣ έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό αγώνα δρόμου, προκειμένου να πάρει από την ευρωπαϊκή επιτροπή την πιστοποίηση προϊόντος «γεωγραφικής ένδειξης», κάτι που θα αναδείξει περισσότερο την ποιότητα των ναξιώτικων προϊόντων.
Η Ενωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Νάξου ιδρύθηκε το 1926 από μια μικρή ομάδα παραγωγών του νησιού, με σκοπό την υποστήριξη των αγροτικών τους δραστηριοτήτων και την τυροκόμηση μικρών ποσοτήτων γάλακτος. Εκτοτε, η επιχείρηση εξελίχθηκε ραγδαία, διευρύνοντας τις δραστηριότητές της, αυξάνοντας την παραγωγή και την γκάμα των προϊόντων, εκσυγχρονίζοντας τις εγκαταστάσεις της, λειτουργώντας παράλληλα με σκοπό την εξυπηρέτηση των μελών της. Πλέον, η ΕΑΣ Νάξου αποτελείται από 26 μικρότερους συνεταιρισμούς (από κάθε γωνιά του νησιού) αριθμώντας 3.274 φυσικά μέλη. Απασχολεί σε σταθερή βάση 81 άτομα, άλλοι 35 εργάζονται περιοδικά. Τα τελευταία 2-4 χρόνια όλο και περισσότεροι νέοι Ναξιώτες μένουν στο νησί, για να ασχοληθούν στο συνεταιρισμό.
Ολο το χρόνο
Δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί πως η δραστηριότητα του ΕΑΣ ξεπερνά ακόμη και την τουριστική στο νησί, καθώς δεν περιορίζεται στους 2-3 θερινούς μήνες. Το πιο ονομαστό προϊόν είναι η γραβιέρα Νάξου -που φέρει την αναγνώριση Προϊόντος Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ)- και παρασκευάζεται κατά 80% από αγελαδινό και κατά 20% από αιγοπρόβειο γάλα. Μέσω ενός συμβολαίου συνεργασίας με τη Βίγλα (όμιλος Vivartia), το ΠΟΠ τυρί κέρδισε σημαντικά μερίδια αγοράς, ενώ τελευταία η ΕΑΣ προχωρά σε νέα συμφωνίες με αλυσίδες σουπερμάρκετ για την προώθηση και άλλων προϊόντων, κυρίως της περίφημης πατάτας Νάξου.
Οπως σημειώνει ο Δημήτρης Βερνίκος, η συμφωνία με τις αλυσίδες σουπερμάρκετ ΑΒ Βασιλόπουλος, Σκλαβενίτης, Carrefour και Βερόπουλος θα βάλει μέσα στις επόμενες εβδομάδες τη ναξιώτικη πατάτα στα ράφια. Εκεί θα ανταγωνιστεί την εισαγόμενη... αιγυπτιακή, κυπριακή, ακόμη και τουρκική πατάτα, που τα τελευταία χρόνια έχουν κατακλύσει την εγχώριο αγορά.
Η ελληνική πατάτα, ειδικότερα η ναξιώτικη, αξίζει καλύτερης θέσης στο ράφι του σουπερμάρκετ και στο ελληνικό τραπέζι, σημειώνει, και η πιστοποίηση από τις Βρυξέλλες έρχεται την πιο κατάλληλη στιγμή.
Παράλληλα, ναξιώτικο κρέας πωλείται πλέον σε κεντρικά καταστήματα της πρωτεύουσας. Ανέκαθεν η Νάξος ήταν το πλουσιότερο νησί των Κυκλάδων σε εκτροφή αιγοπροβάτων, αύταρκες διατροφικά και με σημαντικές εξαγωγές σε άλλες αγορές του νομού, αλλά και του Πειραιά. Φέτος η παραγωγή που δεν κατευθύνθηκε στο εσωτερικό του νησιού, μέσω συμφωνιών με 1-2 αλυσίδες, απέφερε πρόσθετα έσοδα στους ντόπιους παραγωγούς.

νέο προϊόν

ΤΟ 2006, δυο αδέλφια από τη Θεσσαλονίκη, ο Δημήτρης και ο Αλέξανδρος Στρατάκης (27 και 25 ετών αντίστοιχα τότε), δημιούργησαν στο Κιλκίς μια μικρή βιομηχανία για να παράγουν εξειδικευμένα προϊόντα διατροφής που δεν περιέχουν γλουτένη.

Ο Δημήτρης Στρατάκης (δεξιά), δ/νων σύμβουλος της Unismack, με τον Αλέξανδρο Στρατάκη, εμπορικό διευθυντή της εταιρείας. Η γλουτένη είναι ένα είδος πρωτεΐνης που υπάρχει σε δημητριακά όπως η σίκαλη, το σιτάρι και το κριθάρι και προκαλεί πολλά προβλήματα σε εκατομμύρια καταναλωτές σε όλο τον κόσμο οι οποίοι έχουν ευαισθησία ή πάσχουν από δυσανεξία στη γλουτένη (κοιλιοκάκη), χωρίς καν να το γνωρίζουν οι περισσότεροι. Με όπλο μια πρωτοποριακή συνταγή-πατέντα που ανέπτυξαν οι ίδιοι, η μικρή ελληνική εταιρεία Unismack έχει καταφέρει σήμερα να εξάγει το 95% των προϊόντων «Wellabys's» που παράγει, ενώ ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξής της ξεπερνά το 80%.
Τα δύο αδέλφια αξιοποίησαν την εμπειρία του πατέρα τους Γιώργου Στρατάκη, ο οποίος είχε ιδρύσει την αρτοβιομηχανία Cibus στη Σίνδο, που το 2001 συγχωνεύτηκε με τη γνωστή εταιρεία Κατσέλης ΑΒΕΕ.
Επένδυση 5 εκατ. ευρώ
Με σπουδές στη διοίκηση επιχειρήσεων, τα χρηματοοικονομικά και τα logistics, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, τα δύο αδέλφια αποφάσισαν να ξεκινήσουν μια νέα δραστηριότητα το 2006. «Η ιδέα ήταν να μπούμε στην αγορά των προϊόντων σνακ που είναι ψημένα στο φούρνο και έχουν σαφή καινοτόμα χαρακτηριστικά. Μια κατηγορία εξ αυτών είναι τα προϊόντα χωρίς γλουτένη» εξηγεί ο Δημήτρης Στρατάκης, διευθύνων σύμβουλος της Uniscmack.
Η επένδυση για τη δημιουργία του εργοστασίου έφθασε τα 5 εκατ. ευρώ, από τα οποία το 40% προήλθε από επιδότηση μέσω του αναπτυξιακού νόμου και τα υπόλοιπα από ίδια κεφάλαια της οικογένειας και τραπεζικό δανεισμό. Η επένδυση ολοκληρώθηκε το 2007 και η παραγωγική και εμπορική δραστηριότητα ξεκίνησε το 2008.
«Χρησιμοποιήσαμε ως βάση τεχνογνωσία που αγοράσαμε από το εξωτερικό. Στη συνέχεια, όμως, την εξελίξαμε στο δικό μας τμήμα έρευνας και ανάπτυξης και τελικά η συνταγή για προϊόντα σνακ χωρίς γλουτένη που δημιουργήσαμε αποτελεί παγκόσμια καινοτομία» λέει ο Δ. Στρατάκης.
Η πρώτη κατηγορία προϊόντων που δημιούργησε και παρήγαγε η Unismack ήταν τα «Chease Ups», τα οποία είναι τα μόνα παγκοσίως που περιέχουν 43% πραγματικό τυρί Edam. Επιπλέον, δεν περιέχουν γλουτένη, φουσκώνουν φυσικά και δεν τηγανίζονται αλλά ψήνονται στο φούρνο και δεν αφήνουν λιπαρότητα στα χέρια.
Ο Δ. Στρατάκης εξηγεί το συγκριτικό πλεονέκτημα της συνταγής-πατέντας που δημιούργησε η εταιρεία του. «Τα προϊόντα που δεν περιέχουν γλουτένη είναι συνήθως λιγότερο γευστικά και πιο σκληρά από τα "συμβατικά". Με τη συνταγή-καινοτομία που αναπτύξαμε, καταφέραμε να παράγουμε σνακ χωρίς γλουτένη, αλλά εφάμιλλα ή και ανώτερα σε γεύση από τα συνηθισμένα.
Το πρώτο, καινοτόμο σνακ της εταιρείας ήταν η κύρια αιτία για να ξεκινήσει εξαγωγές μόλις εννιά μήνες μετά την έναρξη λειτουργίας της και ο λόγος για τον οποίο απέσπασε αργυρό βραβείο πριν από μερικούς μήνες σε αμερικανική έκθεση σνακ.
Τα δύο αδέλφια έδωσαν εξαρχής έμφαση στο μάρκετινγκ: «Επενδύσαμε από την αρχή στο μάρκετινγκ για να δημιουργήσουμε ένα διεθνές εμπορικό σήμα (brand), γιατί πιστεύουμε ότι από αυτό θα προέλθουν στο μέλλον οι υπεραξίες για την εταιρεία. Τα προϊόντα χωρίς γλουτένη των ξένων ανταγωνιστών μας έχουν ονομασίες που παραπέμπουν σε φαρμακευτικά σκευάσματα, αφού απευθύνονται σε ανθρώπους που έχουν δυσανεξία ή ευαισθησία στη γλουτένη. Εμείς καταλήξαμε στο εμπορικό σήμα "Wellabys's", με το οποίο κυκλοφορούν όλα τα προϊόντα μας» λέει ο Δ. Στρατάκης.
Η συμμετοχή σε διεθνείς εκθέσεις εξασφάλισε ένα ευρύ πελατολόγιο για τα προϊόντα της εταιρείας, ιδιαίτερα στην Αγγλία, τις χώρες της βόρειας Ευρώπης και τη Βόρεια Αμερική. Ετσι, ο τζίρος της Unismack, που ξεκίνησε με 700.000 ευρώ τις πρώτες δύο χρονιές, αυξήθηκε στα 1,2 εκατ. ευρώ φέτος και οι υπεύθυνοι της εταιρείας υπολογίζουν ότι θα ξεπεράσει τα 2 εκατ. ευρώ τον ερχόμενο Ιούνιο (μήνας κατά τον οποίο κλείνει η οικονομική χρήση της).

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=12/06/2011&id=283710

Η Unismack παράγει σνακ χωρίς γλουτένη κι έγινε η πρώτη εταιρεία παγκοσμίως που παρουσίασε προϊόν αυτού του είδους με περιεκτικότητα 43% σε πραγματικό τυρί.

Εδρεύει στο Κιλκίς, ο τζίρος της φθάνει τα 1,2 εκατ. ευρώ και απασχολεί είκοσι εργαζομένους. Η παραγωγή της φθάνει τους 1.500 τόνους τον χρόνο και εξάγεται κατά 95% σε χώρες της βόρειας Ευρώπης, στη Βόρεια Αμερική, στην Ιαπωνία και την Αυστραλία.

Η απόφαση των ιδρυτών της Unismack να επικεντρωθούν στην παραγωγή προϊόντων διατροφής χωρίς γλουτένη βασίστηκε σε διεθνείς έρευνες οι οποίες, σύμφωνα με τον Δ. Στρατάκη, εκτιμούν ότι το 1% του πληθυσμού πάσχει από δυσανεξία (κοιλιοκάκη) ή έχει ευαισθησία στη γλουτένη, χωρίς πολλές φορές να το γνωρίζει. Το μέγεθος της διεθνούς αγοράς, μάλιστα, για προϊόντα αυτής της κατηγορίας έχει υπολογιστεί σε 3,5 δισ. δολάρια, ενώ η ζήτηση αυξάνει διαρκώς.

Οι άνθρωποι που πάσχουν από δυσανεξία στη γλουτένη (κοιλιοκάκη) εμφανίζουν συμπτώματα όπως η απώλεια βάρους, η παλινδρόμηση στομάχου, αέρια, φούσκωμα και κοιλιακό άλγος ή κράμπες.
Οσοι δεν πάσχουν από κοιλιοκάκη αλλά έχουν ευαισθησία στη γλουτένη εμφανίζουν συμπτώματα όπως στειρότητα, αναιμία, κόπωση, έλλειψη διάθεσης και ενέργειας, απουσία ανάπτυξης, οστεοπόρωση και νευρολογικές επιπλοκές.
Τα σνακ χωρίς γλουτένη είναι περίπου 20% ακριβότερα από τα συνηθισμένα. «Το συγκριτικό τους πλεονέκτημα», υποστηρίζει ο Δ. Στρατάκης, «είναι ότι δεν απευθύνονται σε ειδικό κοινό αλλά μπορεί να τα καταναλώσει ο οποιοσδήποτε. Οσοι έχουν πρόβλημα με τη γλουτένη δεν αισθάνονται ότι καταναλώνουν ένα ειδικό προϊόν, αφού είναι εφάμιλλο σε γεύση και υφή με τα συνηθισμένα. Οσοι, πάλι, δεν έχουν πρόβλημα με τη γλουτένη καταναλώνουν ένα προϊόν σαφώς πιο υγεινό, αφού μεταξύ άλλων περιέχει λιγότερα λιπαρά και θερμίδες».
Η ετήσια παραγωγή της Unismack φθάνει τους 1.500 τόνους. Οι τρεις κατηγορίες προϊόντων «Wellaby's» περιλαμβάνουν τα chease ups, κράκερ και μίνι κράκερ, με βάση το τυρί και σε διάφορες γεύσεις.
Η Unismack εισάγει σήμερα το 70% των πρώτων υλών που χρησιμοποιεί (κυρίως τυρί) καθώς δεν υπάρχουν στην ελληνική αγορά. Ομως, σύμφωνα με τον Δ. Στρατάκη, σύντομα θα αυξήσει σημαντικά το ποσοστό εγχώριων πρώτων υλών με δύο νέες κατηγορίες προϊόντων που ετοιμάζει αυτή την περίοδο. Η εταιρεία εξάγει σήμερα στην Αγγλία, τη Γερμανία και τη Βόρεια Αμερική, η οποία, σύμφωνα με τους υπεύθυνους της Unismack, υπολογίζεται ότι θα εξελιχθεί σύντομα στην υπ' αριθμόν ένα αγορά της εταιρείας. Πρόσφατα ξεκίνησαν οι εξαγωγές σε Ιαπωνία και Αυστραλία αλλά και στη Σλοβακία, την Ιταλία και τη Σουηδία.

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=12/06/2011&id=283711

Εθνική χώρα για τη νεανική επιχειρηματικότητα η Ελλάδα

«Το τμήμα τουριστικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς το έκλεισαν λόγω οικονομικών προβλημάτων» και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, την «πατρίδα» της μεσογειακής διατροφής, δεν υπάρχει καν τμήμα Γαστρονομίας.

Τα παραπάνω παραδείγματα αρκούν για να δείξουν την τεράστια απόσταση που χωρίζει την εκπαίδευση από την παραγωγική διαδικασία, ή ακόμη περισσότερο, από την επιχειρηματικότητα, παρά τις κατά καιρούς περί αντιθέτου διακηρύξεις, στην Ελλάδα όπου ο τουρισμός είναι η «βαριά βιομηχανία» της και η συντριπτική πλειονότητα του 1.000.000 και πάνω πτυχιούχων της δεν μπορεί -ή ποτέ δεν διδάχτηκε και δεν έμαθε- να προσδοκά τίποτε περισσότερο από μία θέση δημοσίου υπαλλήλου.
Το να μιλάμε για «νεανική επιχειρηματικότητα» στην Ελλάδα του σήμερα, ίσως για πολλούς να φαντάζει ως ένα «κακόγουστο ανέκδοτο», με την ανεργία στους νέους μέχρι 24 χρονών να έχει πλέον ξεπεράσει το 40%, ενώ και στην λίαν παραγωγική ηλικία των 25-34 ετών ο ένας στους πέντε νέους είναι άνεργος. Το 2010 περίπου 50.000 νέοι Ελληνες επιστήμονες απέστειλαν τα βιογραφικά τους στο εξωτερικό αναζητώντας μία απασχόληση, ενώ τον τελευταίο ενάμιση χρόνο χιλιάδες επιχειρήσεις μετανάστευσαν σε γειτονικές χώρες αναζητώντας καλύτερη φορολογική μεταχείριση, με πρώτη την Κύπρο όπου μετέφεραν το διάστημα αυτή τη φορολογική τους έδρα πάνω από 1.500 ελληνικές εταιρείες.

«Επιλογή του τρελού»
Κι όμως, η πραγματικότητα δεν είναι μόνο γκρίζα. Μία σημαντική μερίδα νέων Ελλήνων διεκδικεί την ισότητα στην ευκαιρία, όπως ακριβώς οι γονείς τους διεκδικούσαν αμέσως μετά τη μεταπολίτευση την ισότητα στη μόρφωση, λέει χαρακτηριστικά ο Δ. Τσίγκος.
Οι νέοι επιχειρηματίες, που επιλέγουν την πραγμάτωση της δημιουργικότητάς τους -«επιλογή του τρελού», τη χαρακτηρίζει ο κ. Τσίγκος- στα ελάχιστα που απαιτούν από την Πολιτεία είναι μία εθνική στρατηγική για την επιχειρηματικότητα, που θα επικεντρώνεται στα εξής χαρακτηριστικά:
Βραχυπρόθεσμα: Διευκόλυνση της πρόσβασης σε κεφάλαιο ευκαιρίας και υψηλού ρίσκου.
Μεσοπρόθεσμα: Ενίσχυση της δικτύωσης και τις πρόσβασης σε αγορές, καθώς και μεταφορά τεχνογνωσίας από επιτυχημένα παραδείγματα.
Μακροπρόθεσμα, και σημαντικότερο από όλα: Ανάπτυξη της επιχειρηματικής κουλτούρας, απενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας.
Παράλληλα, ζητούν πολιτικό θάρρος «για να τονιστεί ότι δεν είναι εφικτό, πολύ περισσότερο δεν είναι σωστό, να ενισχυθούν οριζόντια όλοι οι κλάδοι της οικονομίας. Δηλαδή, με απλά λόγια, να σταματήσει η κατασπατάληση πόρων με τη διασπορά τους προς όλους και προς όλα, και να επιλεχθούν συγκεκριμένοι τομείς ώστε να υπάρξει αποτελεσματικότητα. Τέτοιοι τομείς κατά το Δ. Τσίγκο και τον Ελληνικό Σύνδεσμο Νέων Επιχειρηματιών, αυτή την περίοδο δεν ξεπερνούν τους πέντε και είναι οι εξής:
1. Πολιτισμός και τουρισμός.
2. Γαστρονομία και αγροτική οικονομία.
3. Υψηλή τεχνολογία.
4. Ενέργεια.
5. Μεταφορές.
Στους τομείς αυτούς, τονίζει ο Δ. Τσίγκος, η Ελλάδα διαθέτει πολύ μεγάλο πλεονέκτημα στο παγκόσμιο περιβάλλον. Παρά την εξαιρετικά δυσμενή χρηματοοικονομική συγκυρία, επισημαίνει, η γεωοικονομία της χώρας και μία σειρά στρατηγικών παραμέτρων (μεταφορές, μεσογειακή διατροφή κ.λπ.) είναι ευνοϊκότερες παρά ποτέ.
Εμπόδια
Το κράτος από την πλευρά του, καταρχήν θα πρέπει να μη δημιουργεί εμπόδια στην επιχειρηματικότητα, να προωθήσει την επιχειρηματικότητα εντός των δομών και των διαδικασιών του, να εξασφαλίζει τον υγιή ανταγωνισμό, να ενισχύσει αποτελεσματικά την εξωστρέφεια της επιχειρηματικότητας και να χαράζει στρατηγικές επιχειρηματικότητας και ανάπτυξης με βάση τις παραμέτρους της γεωοικονομίας.
Στη βάση αυτή, ο Σύνδεσμος εκφράζει την αντίθεσή του στη φορολογική ποινικοποίηση, επισημαίνοντας ότι «η ποινικοποίηση θα αφήσει τη ζούγκλα αλώβητη και θα χτυπήσει το μικρό εκείνο κομμάτι της υγιούς επιχειρηματικότητας που δεν φοροαπόφευγε».
Σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση, ο Δ. Τσίγκος επισημαίνει ότι «θα ήταν παράλογο να ζητάμε από τις τράπεζες με τα παραδοσιακά τους προϊόντα να στηρίξουν την καινοτόμα επιχείρηση. Τα εργαλεία που διαθέτουν οι τράπεζες δεν φτιάχτηκαν γι' αυτό, δεν έχουν τεχνογνωσία». Ενας 23χρονος που μόλις τέλειωσε το μεταπτυχιακό του στα Γιάννενα, αν παρουσιάσει την ιδέα του σε τοπικό κατάστημα οποιασδήποτε τράπεζας, δεν έχει ούτε μία στο εκατομμύριο πιθανότητες να πετύχει τη χρηματοδότησή της, τονίζει χαρακτηριστικά. «Με τα παραδοσιακά τους προϊόντα, όχι. Με ειδικούς θεσμούς και ειδικά εργαλεία, ναι».
Και επειδή σήμερα τα λουκέτα ανέρχονται σε πολλές χιλιάδες και αυτή τη στιγμή καίγονται πολλά χλωρά μαζί με τα ξερά, το κράτος, θα πρέπει να παρέμβει και να ενισχύσει την αγορά του ρίσκου, καταλήγει ο Δ. Τσίγκος.
Υπάρχουν νέες επιχειρήσεις αυτή τη στιγμή που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως ανταγωνιστικές στο διεθνές περιβάλλον; Ναι, απαντά ο Δ. Τσίγκος, ο οποίος μάλιστα στην εκδήλωση του ΙΣΤΑΜΕ ανέφερε ορισμένες από αυτές που «είναι παγκόσμιες εταιρείες, πάνε πολύ καλά στην παγκόσμια αγορά». Στον τομέα της γαστρονομίας:

• Αριούσιος Οίνος
• Αυγοτάραχο Τρικαλινός
• Μαστίχα Χίου
• Κρόκος Κοζάνης

Στον τομέα της υψηλής τεχνολογίας:

• European Dynamics
• Globo
• Upstream
• Velti

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=111239248

startupgreece

Το StartupGreece περιλαμβάνει:
Χρηματοδοτήσεις δημόσιας ή ιδιωτικής πρωτοβουλίας ώστε να είναι συγκεντρωμένοι σε μια ιστοσελίδα όλοι οι διαθέσιμοι πόροι για τον επιχειρηματία ή για όποιον ενδιαφέρεται να επιχειρήσει.
Διαδικασίες, νόμους και διατάξεις ώστε να υπάρχει μια συνεκτική βάση-οδηγός για τον επιχειρηματία, υποψήφιο ή μη.
Εκδηλώσεις που αφορούν την επιχειρηματικότητα, την καινοτομία, την κατάρτιση.
Αρθρα «How to» για όλες αυτές τις μικρές και μεγάλες λεπτομέρειες που ορίζουν και μπορούν να «απογειώσουν» ένα επιχειρηματικό σχέδιο (π.χ. βασικές αρχές μάρκετινγκ για τη νέα επιχείρηση).
Διαγωνισμούς επιχειρηματικότητας και καινοτομίας για να βρίσκουν οι νέοι, επιχειρηματίες και μη, ένα σταθερό σημείο πληροφόρησης και ευκαιρίας να αξιοποιήσουν τη γνώση και το ταλέντο τους.
Χρήσιμα στοιχεία και τάσεις για πιο έξυπνες επιχειρηματικές αποφάσεις.
Ιστορίες επιτυχίας κι αποτυχίας για να προβάλλονται τα θετικά πρότυπα, αλλά και να αναδεικνύεται η αποτυχία ως πολύτιμη εμπειρία και απαραίτητο βήμα προς την επιτυχία.

http://www.startupgreece.gov.gr/el

Πολύ καλή προσπάθεια!!!
Δείτε τη!!!

μέσω βιβλίου

Καταπληκτικές ιδέες, οι οποίες έχουν εφαρμοστεί κυρίως από αμερικάνικες εταιρείες, τόσο στις ΗΠΑ όσο και σε διάφορα μέρη του κόσμου, υπάρχουν στο βιβλίο-πόνημα, της Ναόμι Κλέιν, το "THE SHOCK DOCTRINE", το οποίο κυκλοφορεί στα ελληνικά με το τίτλο "Το Δόγμα του ΣΟΚ".

Το βασικό σχέδιο που πλαισιώνει όλες τις ιδέες είναι ότι το Κράτος, ή καλύτερα, το Δημόσιο "έχει την ανάγκη" να κάνει φασόν ("φασονάρει" επί το λαϊκότερο) ορισμένες από τις λειτουργίες που επιτελεί.

Τα παραδείγματα είναι πάμπολα και ιδιαίτερα έξυπνα και βέβαια ξεφεύγουν από τα τετριμμένα, πχ ένας εργολάβος να χτίσει ένα δρόμο και να εκμεταλλεύεται τα διόδια για πχ 30 χρόνια.